Van Altena & de Jongh bestaat 10 jaar! Een terug- en vooruitblik van Pieter de Jongh

Pieter aan het woord:

Eigenlijk bestaat VADJ al langer, want al in 2007 zijn René van Altena en ik een samenwerking begonnen. Ik was net verhuisd vanuit Dordrecht en wilde meer dan ZZP-bedrijfsarts zijn. René ook. Het klikte goed en zo is het begonnen.

Aanvankelijk begonnen we met één parttime secretaresse, nu zijn we toch met negentien medewerkers.

Het is een mooie reis en die reis loopt gewoon door. Zoals elke onderneming moesten we klanten hebben en diensten formuleren. De eerste jaren zochten we klanten die bedrijfsartsen advisering wilden. Steeds meer ging het over re-integratie begeleiding. De klanten werden door onszelf gecontacteerd en de sales was vooral een gunning: het klikte of niet.

Zo zijn er hele mooie klanten gekomen, waarvan sommigen al die 10 jaren onze diensten afnemen.Van Poortwachter diensten tot steeds meer inzetbaarheidsvraagstukken, PMO’s, RI&E ‘s, kortom de hele arbodienstverlening.

Het bedrijf zelf:

Ook al waren we behoorlijk hands on en vooral breed opgeleid en inzetbaar, in 2012 bundelden we tot een BV. We begonnen we van “het bedrijf” meer een bedrijf te maken. Plannen om ook een detacheringsbureau op te zetten voor bedrijfsartsen (toen al schaars!) hebben we nooit doorgezet. Via oude contacten kwamen de eerste adviseurs in dienst. Een ZZP-schil van artsen kon de aanwas van klanten flexibel opvangen. Ondertussen groeide de visie en hebben we het concept van het ‘match model’ uitgewerkt. We groeiden in die 10 jaar van één naar nu negentien medewerkers.

De klanten:

We hebben altijd klanten gezocht die zelf visie hadden, of wilden ontwikkelen, op verzuimbeleid en op wat later heette: duurzame inzetbaarheid. Het maakte ons niet uit in welke branche de klant opereerde. De vraagstukken over inzetbaarheid zijn in elke branche hetzelfde. De manier van aanpakken is wel sterk verschillend. Zo ontstond een breed scala aan klanten; mooie relaties en een groot netwerk.

De oprichters:

In 2014 werd René van Altena ziek en overleed na een kort ziekbed. Ik had, eigenlijk toevallig, daarvoor een burn-out. Een hele nare tijd, maar ook warme tijd, waar we als bedrijf dankzij veel steun en ons superpersoneel goed doorheen zijn gekomen. Ik herinner mij René vooral als een leuke vent, we deelden veel en hebben veel gelachen. En hard gewerkt. Zijn vrouw spreek ik nog regelmatig.

Gesterkt door alles, en met de arbeidsmarkt en de conjunctuur in de rug, vond een snelle groei plaats. Maar deze groei kon evengoed weer afnemen. Er was in de jaren 2015-2019 onvoldoende stabiliteit in de organisatie. Covid maakte veel los en zorgde ook voor omzetproblemen. Inderdaad bleek toch dat crisis doet groeien: met de opzet van management, accountmanagement en ook betere financiële sturing, bleek halverwege de Covid pandemie alles op zijn plek te vallen. Met een sterkere positie, doorgroeiend en met 19 mensen in dienst, plus dedicated zzp-ers en providers, hebben we denk ik een goede naam opgebouwd. We zijn ook, zo blijkt, nog steeds innovatief met ons match model (ook al omdat de arbo-markt niet zo innovatief is!)

Onze visie is in al die jaren niet veranderd. Onze manier van dienstverlening is wel sterk veranderd, zodat we die visie ook veel beter kunnen delen en operationeel kunnen maken.We positioneren ons nu veel meer als partner op HR-verandervraagstukken. De essentie is in de dagenlijkse praktijk gebleven: dicht bij de klant; oplossingen in plaats van medicalisering; eigen regie, want werken is belangrijk.

Ons match model, waar duurzame inzetbaarheid en verzuimbeheersing integrale onderdelen zijn van bedrijfsvoering, is gebleven. Deze manier van benaderen, zie je nu opkomen bij de concullega’s. Ze lopen wel fors achter… (sic)

Al met al ben ik best trots op ons. De organisatie, nu ook met mijn oudste zoon aan boord, loopt goed en er zit veel beweging in. Alle reden om dit te vieren en hoe kan dat beter dan op de oude manier: met de klanten voor wie we het doen, en de contacten met wie we het doen!

Vooruitblik op de toekomst:

Als ik zelf kijk naar ’the future of our work’ dan denk ik:

Ondanks de recessie die de nieuwe Koude Oorlog zal doen ontstaan, is er op verzuimbegeleiding en duurzame inzetbaarheid altijd werk. Zeker als de wetgeving (loondoorbetaling) en de arbeidsmarkt (krap!) niet wezenlijk verandert.

Zorgelijk is de al jaren bestaande tekorten aan bedrijfsartsen. Dit dwingt tot logistieke oplossingen voor een inhouds- en advieskracht probleem. Zo hebben we straks vijf taakgedelegeerden per arts.

De Arbowet, een prachtige wet, jammer echter dat hij zo ver af staat van wat bedrijfsvoering van een onderneming in de praktijk is. Zolang de vakbond hier een belangrijke vinger in heeft, zal dit niet veranderen.

In onze arbo-markt is, zoals al eerder gebeurde, ook nu een overname golf  gaande. Als relatief klein bedrijf houden wij moedig stand, al 10 jaar!

Ik verwacht, onder andere door automatisering en verdergaande professionalisering van HR (al is HR ook al niet zo innovatief), een sterkere sturing op allerlei data die met gezondheid, inzetbaarheid en uitval te maken hebben. Waarbij de hoop is dat de dialoog centraal blijft, omdat bad data nog erger zijn dan geen data.

Ik hoop dat in de relatie tussen werkgever en werknemer een meer volwassen verhouding ontstaat, zodat regie voeren over loopbaan, gezondheid en balans, een voortgaande dialoog wordt.

De echte oplossingen binnen het thema inzetbaarheid liggen denk ik in de (volwassen) relatie tussen werk(gever) en werknemer. Duurzame inzetbaarheid wordt als het aan mij ligt een dialoog over alle facetten van bedrijfs- en individuele loopbaan, en niet over hoe dik je bent.  Het wederzijds belang van een goed en vaak opgeleide werknemer populatie zal steeds belangrijker worden.

Straks (na de crisis) werken we 4 dagen als fulltimer.

Er valt nog veel te zeggen, maar laten we vooral genieten van onze feestmiddag op 23 juni 2022 en laat  u vooral inspireren voor uw future  of work.

Rest mij onze medewerkers en onze klanten te danken voor 10 jaar mooi werk en mooie mensen.

Pieter de Jongh, directeur en bedrijfsarts